Dag Correspondenten!
Aangezien voorbije week echt een bewogen week was waar ik helemaal geen les heb kunnen geven, verwen ik jullie nu met een nieuw blogbericht!
Zoals je dus al hebt kunnen lezen was vorige week echt niet zo’n topweek. Maandag niet naar school kunnen gaan omdat ik naar de tandarts moest, dinsdag had ik een dagje vrij. Ik ging samen met iemand die ik hier heb leren kennen een wandeling maken. Het was heel bewolkt en het was aan het regenen… nooit gedacht dat ik zou kunnen verbranden. Woensdag deed mijn gezicht pijn, maar donderdag was ik helemaal opgezwollen en niet meer te herkennen… ik had ‘huisarrest’ en mocht het huis dus niet verlaten tot ik beter was.
Maandag was ik terug helemaal in mijn nopjes en ging ik ’s morgens naar ‘la oficina’ (= het bureau van Chico Latino). Om 14h00 nam ik de bus naar Choquepata. De bus nemen is hier een avontuur op zich. Ik moet een drukke steenweg oversteken, maar hier geldt de regel: “de grootste heeft voorrang”. Bijgevolg dat de auto’s dus niet stoppen als iemand wil oversteken, want zij zijn groter dan de voetgangers. Terwijl dit in België helemaal anders is.
Ook het busverkeer is hier helemaal anders dan in België. Bij ons staan de bussen op uur. Dat wil dus zeggen dat je de bus op een bepaald uur moet nemen of anders ben je hem kwijt en zou het kunnen dat je wel tot 30 minuten moet wachten op de volgende bus. Hier is dat dus niet het geval. De bussen staan hier niet op uur. Je wacht gewoon aan de halte (die helemaal niet duidelijk is aangegeven) en je wacht tot jouw bus passeert. Heb je hem gemist? Geen paniek, binnen de 10 minuten is er al een nieuwe bus. België zou wel nog iets kunnen leren van dit Peruviaans busverkeer!
Om iets voor drie kwam ik aan op Chico Latino. Ik wou de deur openen, maar deze was nog vast. Alweer een verschil met België… In België zijn de leerkracht goed op tijd op school, hier niet. De school opent normaal om 15h00. De leerkrachten kwamen om kwart over drie aan en de kinderen tussen half vier en vier uur. Om 16h00 kon ik dus ook effectief beginnen aan de les. Ik had een toets opgesteld opdat ik zou weten welk niveau de kinderen hebben. In mijn vorig bericht kon je lezen dat de groepen in deze school helemaal anders zijn ingedeeld omdat dit eigenlijk een naschoolse opvang is waar de kinderen kunnen komen voor huiswerkbegeleiding. Maandag mocht is lesgeven in groep 2, daar zitten de kinderen van 6 tot 9 jaar. Het maken van de toets duurde bij sommige kinderen heel lang. In deze groep zijn er kinderen die al kunnen lezen en schrijven, maar er zijn ook enkele kinderen die pas in het eerste leerjaar zitten en dus nog niet kunnen lezen en schrijven. Het is moeilijk om een juiste aanpak te vinden, maar uiteindelijk lukte het wel.
Dinsdag mocht ik aan de ouderen lesgeven. Zoals bij de vorige groep had ik ook een toets opgesteld om na te gaan wat deze leerlingen al kennen en kunnen. Terug waren er hele grote verschillen door de verschillende leeftijden.
Vanaf volgende week maandag is het de kinderen hier in Peru ‘1 september’. 13 maart is de eerste schooldag, dan hebben zij net zomervakantie gehad. Gek toch?
Hanne had me ook gevraagd of de kinderen hier ook een carnavals
vakantie hebben. Het antwoord op deze vraag is dus ja en nee. Ze hebben wel vakantie, maar niet specifiek voor carnaval.
Als jullie nog vragen hebben, aarzel dan niet om deze te stellen!
Groetjes!
